Sevilen birinin ölümü, insanın yaşamındaki en sarsıcı olaylardan biridir. Çok çeşitli, karmaşık duygular yaşanabilir; üzüntü, öfke, huzursuzluk, suçluluk ve umutsuzluk gibi. Uyku düzeni ve iştah alışkanlıkları bozulabilir, fiziksel rahatsızlıklar ortaya çıkabilir. Tüm bunlar yas sürecinin doğal tepkileridir ve bu duygular zamanla azalıp artabilir.Yas tutmanın doğru ya da yanlış yolu yoktur. Herkes üzüntüsünü dini, kültürel, toplumsal ve kişisel inançlarına göre ve bir miktarda da ölen kişiyle arasındaki ilişkiye göre yaşar. Ölümün nasıl gerçekleştiği; mesela ani mi yoksa uzun süren bir hastalık sonucu mu olduğu da tepkilerin farklılaşmasına neden olabilir. Ölüm acısının, yas sürecinin tipik olarak görülen dört temel aşaması vardır:

Ölüm ve Kayıp

1. Uyuşma ve şok: Genellikle ilk zamanlarda görülür ve kısa sürer. Genellikle insanların cenaze ve hazırlıkları süresince iş görebilmelerine yardımcı olur.
2. Ayrılık hissi: Kayıp hissi ve sevilen kişiye duyulan özlem ortaya çıkar.
3. Düzensizlik: Yapılan işe yoğunlaşamama, aklını toplayamama ve huzursuzluk görülür.
4. Toparlanma: Yas döneminin sonlarına doğru, sevilen kişi olmadan yaşama uyum sağlamaya başlanması